Auteur: Leo Leurink
In Spanje overleed vorig jaar, voor velen nogal onverwacht, de conferencier, auteur en dichter Fons Platenkamp op 68-jarige leeftijd. Ongeveer alles wat hij deed was in het Twentse dialect. Hij was een van de pioniers achter ‘Twente Plat’, die met hun populaire humoristische dialectavonden vanaf 1978 in vele Twentse zalen en zaaltjes een meelevend publiek trokken. In de beginjaren trad hij op met bekende Twentse conferenciers, zoals ‘Gait oet ’t Klooster’ uit Albergen en het Hengelose duo ‘Mans & Graads’.
Later ging hij met enkele andere artiesten verder met het programma ‘Een rondje Twente’. Ook schreef Fons een aantal boekwerkjes, waarin de leukste grappen en grollen van hem en zijn confraters zijn samengevat. Boekjes zoals ‘Um met te nem’n noa ’t huuske’, zijn niet alleen voor mensen met een moeilijke stoelgang. Ook anderen kunnen zich er ‘op aandere röstige plekskes’ kostelijk mee vermaken.
Van Annie Slot-Platenkamp uit Bornerbroek ontving ik een nostalgisch gedicht waarin Fons na zestig jaar terugkeek op het dagelijks leven in Bornerbroek en zag wat er allemaal is veranderd of verdwenen.
Fons Platenkamp werd geboren in 1947 in Bornerbroek en overleed op 11 augustus 2016 in Marbella.
Ik heb het oawer zestig joar eleedn, ik was toen zo’n een joar of zes.
Ik dacht ‘zoas het noe is blif het altied en het is nooit aans ewes’.
Melkbussen op de autowaag’n van Lis-Jens en Kleumpers-Graads.
Kolvoorts-Herman had een langzaam peerd en was altied het laatst.
An ’t stappen van het peerd ko’j heur’n welk’n melkboer der passeer’n
Achterop de melkwaag spring’n dat wol’n de keender geern.
Knellies-Bearnd had het eerst nen trekker, hef het peerd toen vot edoan.
Op ’t melkfabriek was het aait ne race van kom’n en van goan.
Bie de mulder zag ie bie wat weend het dreaien van de möl.
An stoet was nooit gebrek want warme bakkers waar’n der völ.
Ne oale smid, ne nieje smid, doar kon’ ze ’t peerd besloan.
Ne slager bie ’n dikken steen; Essink had Sinterkloas in de etalage stoan.
Kafmöl’n-Wilm was de schilder en Walburg en Lies waar’n allebei kapper.
De leu dee doar vot gung’ veul’n zich effen heel iets knapper.
Der kwam ok nen ABTB, dat hef heel wat kuiern kost.
Mulders-Jan dear ok in mel en Jessen-Jan den dear de post.
Gen supermarkt, ma Bakkers-Jan en Meiers-Jan, Buis-Toon,
Kol’n-Mientje en de Snieder en Beelds-Jan, dat was ’t gewoon.
Op zundagmon’ mo’j noar de kerk, dat mos van de pastoor.
Um 9 uur was de hoogmis en dan zung het mannenkoor.
In de eerste baank zatt’n de zusters, ne hele zwatte rieg.
Dee hebt vast bid tot God: ik hop da’k nooit ne kearl en keender krieg.
Noa de hoogmis noar Metiens, alleen de kearls gung’ noar ’t café.
Dan wödn’ der kaart tot ’n uur of 1 en ze drunk’n wat aans dan thee.
Der kwam volk bie Kaamps-Jan en der kwam ok volk bie Snieders-Bearnd.
De stemming was doar good, alle kearls wan’ good tevrean.
De vrouwleu gung’n noar hoes; achter ’t fenuus dat was hear plek.
Ze waar’n der an gewend want dat gebuur’n de hele wek.
De ooievaar brach keender of ze greui’n in’ boerenkool.
En de keender gung’ gedwee nog noar de leagere school.
Bie de zusters noar de bewaarschool, stil zitt’n, dat was wat.
Ik was noa de bewaarschool alle school’n in één keer zat.
Wat keender kwam’ nich veerder dan de veer- of viefde klas,
dan gung’ ze van de school en kwam’ bie ’t boerken good van pas.
A’j deur de beukenheg hen keek’n ha’j het kerkhof good in ’t zicht
Woa zovöl Boornbrookers al met ‘RUST IN VREDE’ ligt.
Loop’n noar de schole, noar de iesbaan, noar de kerk,
loop’n noar ’t café en ok loop’n noar het werk.
Het wöd’n tied veur ne FANFARE, voetbal, handbal en nog völ meer.
Ik zag heel völ veraandern, het bleef veraandern keer op keer.
Völ is der veraanderd, heel völ goods; ma nem mie nig kwoalijk as ik zeg:
Toen ik vrogger zes was, was ’t op Boornbrook ok lang nig slech
(–> naar PDF-versie van deze publicatie) (PDF-versie niet beschikbaar)
(–> naar Inhoudsopgave 2017-02)
(–> naar Boorn & Boerschop pagina)