Auteur: Johan Kwast
Ik bin van 1953, mear ik bin nog lang nich van plan um met pensjoen te goan. Gek genog stun miene weege in ’t textielfebriek van Spanjaard. Mear ik heb der nooit ‘ewearkt, ‘k was der allenig vuur tiedverdrief van ’t wearkvolk. Mangs tuugden zie miej op en dan kwammen der nen hoop leu noar miej kieken.
Dat veun ik in miene jonge joaren wal mooi, en nog. ‘k Möt der aaltied verzoargd, fris en fleurig oetzeen. Joa, zee proonkt met miej dat et leefebriej is. Toe ze biej ’t febriek ’n slöttel vuur ’t leste moal umdreaiden, mos ik der ok oet. Met ’n betje geluk kwam ik mooi boetenof te wonnen en doar heb ik good de ruumte. De leu gaffen miej ok nen aanderen naam mear dat stek miej noch zovöl.
Ik hool naa van völ angeloop. As zee meu bint, könt ze in ’t Kremershuuske zich effen van de beene smieten. Ok mien pessoneel zit doar um ’n luk biej te kommen. ’n Deel van oeleu hef deank ik nog nooit van miej ‘eheurd. De meesten heb ik ok nog nooit in de kökken ‘ehad en ‘k won nog wal in oons eagen mooie Boorn.
Vuur nen hoop leu bin ik toch wal belangriek en mangs möt ik miej in völ bochten smieten um an alle weansen te voldoon. Met de oawendveerdaagse heb ik nen specialen baand. ‘k Heb der völ weark met, mear ‘k goa der ok naa greuts op, dat doo ‘k.
Nen zet terugge har ik ’n groot prebleem. Op ’n oalen dag zal ik mötten vehuuzen. Joa, ’t is wat, rechtevoort, zee doot mear. Mear ‘k ma’j nich klagen. As alns goot geet en doar goa ik van oet, dan goa ik tooken joar vekassen. Gelukkig bliew ik wal in de buurt wonnen. ‘k Schoew mear nee goo 400 meter op. Der geet joa niks vuur kunnigheid op eigen groond. Ok doar zal ik miej profileren. Dat geet lukken, dat veul ik oonder miene daagse kloomp an. Mooi zunnig weer dat past miej, mear mangs ne beste reagenbuuj op ’n kop, doar krieg ik nen hoop inspiratie van. Och, A’j zo oald bin als ik, dan bi’j wal weenterhard.
Komt der in miene nieje behuuzing ’n moal achterhen kieken. Mö’j beslist doon.
En noe wi’j natuurlijk weten hoo ik heet woar ik wonne. Mien’n naam besteet grotendeels oet nen plodden van dree letters en nen watervogel ok van dree letters. Bidden doo ik in ’t latien en ik luuster noar wat nen ezel zeg. De stroat is ne raandweg met postcode 7621. Moe mö’j toch wal zo um en noabiej weten wee a’j vuur u hebt.
De oplossing staat elders in dit blad.
(–> naar PDF-versie van deze publicatie)
(–> naar Inhoudsopgave 2017-02)
(–> naar Boorn & Boerschop pagina)