Auteur: Het bestuur
Op 86 jarige leeftijd op 10 Januari 2013, overleed Jan Kleinman, een sociaal en cultureel bewogen man, die door de jaren heen hier in Borne zijn sporen heeft nagelaten. Naast zijn baan bij de PTT, waar hij zich opwerkte tot adjunct-directeur, hield hij zich in zijn vrije tijd bezig met het maken van dialectgedichten. Daarnaast was hij in de jaren ‘70 en beginjaren ’80 voorzitter van de Bornse handbalvereniging Borhave. Samen met zijn maatje Gerrit van Munster vormde hij ook vele jaren het duo De Eigenheimers, dat met humorvolle liedjes en schetsjes optrad in Borne en in de regio. Voor de ‘Boornse Noabers’ schreef Jan teksten, waarbij hij ook zelf op de bühne stond, o.a. in de schets Thomasvaer en Pieternel samen met Nel Rientjes-Knoef.
Spanjaard
De grootvader van Jan Kleinman kwam met zijn vrouw en dertien kinderen uit de Drentse veenkoloniën om hier in Borne in de textielfabriek van Spanjaard te gaan werken voor een beter bestaan. In enkele van Jan’s gedichten over Spanjaard komt het harde leven in die tijd frappant naar voren, zoals in Febrieksvolk en De fluit van Spanjaard. Op de hoek van de Parallelweg / Stationsstraat staat het monument ‘Werkers Spanjaard’ van Hans Kuyper. De realisering daarvan is mede te danken aan Jan Kleinman. De initiatiefnemers vonden dat alle arbeiders van Spanjaard een blijvende herinnering verdienen.
‘Streuizaand’
Jan Kleinman was bijna zijn hele leven bezig met het maken van gedichten in het Twents, of beter gezegd: Op zien Boorns, in een vorm zoals die vroeger hier werd gebruikt. Uit een aantal van zijn gedichten komen parallellen tevoorschijn met Jan’s leven en zijn persoon, zoals In ’t oale huuske oawer ’t spoor, waar hij ondanks de beperkte levensomstandigheden van toen, samen met zijn naasten zich toch wist te vermaken: ‘Joa, in dat huuske, makluk zat, hew onmeunig wil ‘ehad’.
Maar vooral de strekking van het gedicht: Dat har van mie nich hoven, dat overkwam ook Jan, min of meer, in zijn laatste levensfase, toen hij te kampen kreeg met de ziekte van Parkinson.
Gelukkig heeft Jan nog in redelijke gezondheid kunnen genieten van de presentatie van zijn gedichtenbundel Streuizaand, die wij als heemkundevereniging, waar Jan jarenlang lid van was, samen met de ‘Boornse Noabers’ in oktober 2011 mochten uitgeven. Een aantal van deze gedichten sierde al eerder, vanaf het allereerste begin in 1991, regelmatig ons blad Boorn & Boerschop. Daarvoor én voor zijn nalatenschap in de vorm van zijn aansprekende gedichten zijn we Jan zeer erkentelijk. Het spreekt dan ook bijna vanzelf, mede als eerbetoon aan Jan, dat het in oktober 2012 verschenen Bornse bijnamenboek, ‘De Melbuuln van Nazareth’ opent met één van zijn gedichten: het Boorns biejnaam’nleedje.
Het kan dan ook niet anders dan dat we in deze Boorn & Boerschop een gedicht van Jan plaatsen. Op de achtergrond zijn de woningen van ‘de blauwe lap’ de huuskes oawer ’t spoor, zichtbaar.
(–> naar PDF-versie van deze publicatie)
(–> naar Inhoudsopgave 2013-01)
(–> naar Boorn & Boerschop pagina)