Auteur: Harry Filart
Een druk baasje was hij zijn hele leven al. Een bezige bij bleef hij tot op hoge leeftijd. We schrijven januari 1987 toen ik, voor een artikel in de Bornse Courant, eens een gesprek had met een energieke 71-jarige inwoner van Borne. Zijn naam: Gerard Grob, een vriendelijke plaatsgenoot met een hart voor sport, cultuur en maatschappelijk werk. Het is nauwelijks mogelijk om in een kort bestek de talloze activiteiten en de vele functies van Gerard Grob, door de jaren heen, te beschrijven. Het had er alle schijn van dat hij in een week over meer uren beschikte dan een doorsnee iemand.
Naast een voetbalman in hart en nieren maakte hij zich vele jaren verdienstelijk als bestuurder binnen het vakbondswerk (het toenmalige K.A.B.). Jarenlang ook had hij in Borne het agentschap van de Twentsche Courant. Verder verrichtte hij hand- en spandiensten voor de parochiële bibliotheek, die later opging in de Openbare Bibliotheek Borne. Ook na zijn pensionering bleef hij bestuurslid van deze stichting. Lang heeft eveneens de ANBO-afdeling Borne mogen profiteren van de organisatorische kwaliteiten van de energieke AOW’er. Namens deze bond heeft hij ook zitting gehad in de Stichting Welzijn Ouderen en de Sector 1 van de Sociaal Culturele Raad. Zijn aandeel op maatschappelijk terrein is hiermee gerust indrukwekkend te noemen. Aangezien het stokpaardje van de heer Grob toch wel voetbal was, laten we hier zijn vele verdiensten voor deze sport de revue passeren.
Al op jonge leeftijd bleek dat Gerard een voetballiefhebber pur sang was. Nadat eerst PH uit Almelo, MVV uit zijn geboortedorp Mariaparochie en de Tukkers in Albergen tot de ontdekking kwamen dat zijn voetbalcapaciteiten niet boven de middelmaat uitstaken, kwam bij hem later een ander talent naar boven. In 1947 volgde hij een cursus tot scheidsrechter. Deze hobby werd door hem zeker niet afgedaan met ,,een fluitje van een cent’’. Bijna dertig jaar stond hij zowel op zaterdag als op zondag zijn wedstrijd te leiden.
Echter het bleef niet enkel bij deze activiteit alleen. Gerard Grob werd een gezien man binnen het scheidsrechters-wezen en al spoedig werd hij gebombardeerd tot rapporteur voor de KNVB. Hem werd daarbij gevraagd te oordelen over het functioneren van collega-arbiters. De bedoeling hierbij was positief kritisch te zijn. Meer dan twintig jaar hield de heer Grob dit vol. Voor de Twentse Voetbalbond deed hij dit nog een paar jaar langer. Vijf jaar lang was de heer Grob tevens voorzitter van de scheidsrechtervereniging Hengelo en omstreken, waarvan hij later tot erelid werd benoemd.
Er is nog meer over de kwiekheid van deze man te verhalen. Voor de v.v. NEO zat hij een tiental jaren als vicevoorzitter in het hoofdbestuur. Bovendien was hij tien jaar lang voorzitter van de supportersvereniging van onze plaatselijke zwartwitten, die hij toentertijd samen met anderen nieuw leven inblies. Een ander tussendoortje van hem was nog het opleiden van NEO-jeugdleden voor spelregelwedstrijden.
Gerard was ook heel wat jaren consul over de voetbalvelden op het gemeentelijk sportpark. Mocht er bij slecht weer over de gesteldheid van de velden getwijfeld worden over het wel of niet doorgaan van de wedstrijden, dan was hij degene die besliste. “Grob- Grotestraat 59” was daarmee het afkeuringsadres van voetballend Borne. Dit was met name voor mevrouw Grob nogal een belasting. In de winterse periode, wanneer het kan vriezen en dooien, kreeg zij nauwelijks kans de weekend-boodschappen binnen te halen. De telefoon moest immers constant bezet zijn.
Voor al deze bemoeienissen voor zijn sport is de Gerard verschillende malen onderscheiden. Hij is daar niet zonder reden trots op. Zilveren en gouden spelden vielen hem ten deel en tot tweemaal toe ontving hij het beeldje met het ,,Certificaat van Echtheid van de KNVB’’. De laatste was op 6 november 1986.
Bij een dergelijke keur aan activiteiten is nauwelijks nog te veronderstellen dat de heer Grob ook nog een volledige dagtaak had. Nadat hij eerst enige jaren werkte als chauffeur bij Van Gend en Loos, kwam hij terecht bij Signaal in Hengelo. Heel veel Bornenaren zullen Grob ook kennen toen hij voor de gemeente de incasso deed voor huur, gas en licht. Enkele jaren voor zijn pensionering werd Gerard bode op het gemeentehuis.
Gedurende zijn actieve leven ontmoette de heer Grob vaak mensen die nergens tijd voor hadden. Zijn standpunt in deze drukte hij uit met een gevleugelde uitspraak: ,,Aj gin tied hebt, moj tied maak’n’’. En duidend op zijn seniorenleeftijd: ,,Ik ga door zolang me gegeven is, want Rust Roest’’.
Gerard overleed begin jaren negentig.
(–> naar PDF-versie van deze publicatie)
(–> naar Inhoudsopgave 2014-02)
(–> naar Boorn & Boerschop pagina)