Auteur: Redactie
Voor velen van ons is het Carmelietessenklooster te Zenderen niet veel meer dan een gebouw aan een zijweg aan de zuidkant van de weg Borne-Zenderen even voor het dorp Zenderen. Wie er wonen en wat er zich binnen afspeelt of heeft afgespeeld is meestal onduidelijk. Ja, men weet dat er zich vrouwelijke religieuzen bevinden, maar over hun doen en laten kan men meestal niet veel meer dan gissen.
![](https://www.heemkundeborne.nl/wp-content/uploads/2023/04/BB-2002-02-pag-44-45-Afb.-01-Carmelietessenklooster-van-buiten.jpg)
Nadat op 1 mei 1888 de eerste steen van het klooster werd gelegd, betrokken 12 Zusters van Onze Lieve Vrouwe van den Berg Carmel vanuit het Moederklooster Elsendaal te Boxmeer op 22 mei 1889 het gloednieuwe kloostergebouw in Zenderen. Op 31 mei daaraan volgend werd de Kruisweg in de Kapel ingewijd.
Het leven van de zusters heeft zich jaren lang voltrokken in een besloten gemeenschap van het geheel ommuurde klooster. Contacten met “de buitenwereld” waren er weinig, behalve dan met enige zusters van andere congregaties en ordes. De regels der Carmelietessen waren vrij streng en men leefde ingetogen en hard werkend volgens een vast dagritme in dienst van de Heer. Zeker in de eerste vijftig jaren was de blik op de wereld zeer beperkt. Pas in latere jaren werden de regels iets minder streng en kreeg men wat meer kijk op wat er zich in de rest van de wereld afspeelde. Ook werd buiten het klooster meer bekend over wat men zoal deed en later kon zelfs door leken de mis in de kapel worden meegevierd.
Van veel van de dagelijkse dingen die in het jaar 1976 in het klooster plaatsvonden heeft de heer Ten Cate uit Wierden, van wie een familielid in het klooster verbleef, een dag op de gevoelige plaat vastgelegd. Op 7 augustus van dat jaar heeft deze fotograaf vrijwel alle bedrijvigheid en feiten voor ons gefotografeerd. Behalve de gebouwen aan de buitenkant, heeft hij foto’s gemaakt van het interieur maar vooral ook van de bezigheden van de zusters. Ook de tuin en de begraafplaats in de tuin van het klooster kwamen daarbij aan bod. De 221 foto’s zijn door één der zusters, met kalligrafische letters, voorzien van bijschriften. Zodoende ontstond een fraai document, een momentopname, van het klooster. Er zijn slechts twee exemplaren van dit boek gemaakt.
![](https://www.heemkundeborne.nl/wp-content/uploads/2023/04/BB-2002-02-pag-44-45-Afb.-02-Het-interieur-van-de-Kapel-tot-1969.jpg)
Eén exemplaar was bestemd voor de zusters, de tweede voor de fotograaf. Het is daarom reden tot veel blijheid, dat de heer Ten Cate, op leeftijd gekomen zijnde, heeft besloten een goede bestemming voor deze prachtige fotodocumentatie te zoeken. Hij heeft dit unieke werk geschonken aan onze vereniging, de Heemkundevereniging Bussemakerhuis te Borne, zodat de inhoud gebruikt kan worden voor historische publicaties. Wij zijn hem als vereniging daarvoor zeer veel dank verschuldigd. Naast enkele foto’s uit het boek nemen we in dit artikel de tekst over van het stichtingsbesluit uit 1888.
Redactie.
Besluit en maatregelen genomen
in het klooster Elsendaal, Boxmeer
tot het oprichten van een nieuw Carmelietessenklooster
toe te wijden aan den Heiligen Geest.Toen tijdens het prioraat van de Eerw. Mater Seraphina Beckers in het klooster Elsendaal te Boxmeer, deze met de Eerw. Moeder Suppriorin Stanislas Broekman en de Clavieren: Moeder Gabriël Teurlings, Soeur Scholastica de Wit en Soeur Euphrosina van Cleve had goed en dienstig gedacht, onder bescherming van den H. Joseph, eene nieuwe fundatie te stichten ommede het personeel van Elsendaal voltallig was; en de zusters Vocalen daartoe bij geheime stemming haar content gegeven hadden, werd op aanraden van den Hoog Eerw. Pater Bonaventura van der Velden, destijds Provinciaal onzer Duitsch-Hollandsche Provincie en Zijnen Assistent, den Zeer Eerw. PaterCelesphorus Kroonen, Zenderen (onder de gemeente Borne) uitgekozen als de plaats blijkbaar het beste geschikt voor eene nieuwe stichting, onder anderen vooral omdat dáár bij aanwezigheid van een Carmelietenklooster behoorende tot onze Provincie,
de Nonnen zouden kunnen bediend worden door eenen Biechtvader die in genoemd Patersklooster zou kunnen blijven inwonen.
Alzoo in Elsendaal tot het oprichten eener fundatie te Zenderen definitief besloten, het noodige verlof van het Venerabile Dejinitorium en zoomede de goedkeuring van Rome en van den Aartsbisschop van Utrecht aangevraagd en verkregen en aan de verdere vereischten behoorlijk voldaan zijnde, werd onmiddellijk overgegaan tot den
Aankoop van het Bouwterrein.
Aanvankelijk was daartoe uitgekozen en aangekocht een stuk grond liggende aan denzelfden kant van den publieken weg als het Patersklooster, in de richting van Almeloo, doch op behoor/ijken afstand van hetzelve.
Daar echter de Aartsbisschop van Utrecht, Mhr. Mathias Suickers als zijn verlangen te kennen gaf dat het Nonnenklooster zoude gebouwd worden aan den overkant van dien weg, in schuine richting tegenover het Patersklooster, zoo werd het eerste stuk grond bij een gering verlies van de hand gedaan en van te Zenderen aangekocht een stuk land groot 1 hectare, 27 aren en 40 centiaren, gelegen aan den linker kant van den rijweg Borne-Almeloo. De aankoop geschiedde voor de som van fl. 2.068, 46.
(–> naar PDF-versie van deze publicatie)
(–> naar Inhoudsopgave 2002-02)
(–> naar Boorn & Boerschop pagina)